School Monster

- Nawzajem...
Uśmiech znikł z jego twarzy. Wskoczył na wysokie drzewo w środku parku i usiadł na gałęzi.

Niemiły? A skądże. Cóż za czułostkowa dziewucha.
Przeciągnął się, uśmiechając chłodno.
- London bridge is falling down, falling down, falling, down...

Zmarszczył brwi.
- A jesteś...?

Zatrzymał się.
-Huh? - zerknął na nią przez ramie.
Jego zimne, srebrne oczy przeszyły ją w ciągu sekundy.
- Um.... hej? - uniósł brew.
Nie znam jej.

Po kilku minutach wstał. Wziął prysznic i przebrał się w  poprzecierane czarne dżinsy, czarne conversy, szary podkoszulek i czarną skórzaną kurtkę.  Wyszedł.

Dość duży. Idealnie do niego dopasowany - jedno okna, ciemne ściany, meble z ciemnego drewna. Na dodatek podwójne łóżko i własna łazienka... nic tylko spokój.

Imię: Tadashi Karasu
Wiek: 18 lat
Płeć: mężczyzna
Rodzaj potwora: demon. Niegdyś wampir.
Historia: Urodził się w arystokratycznej wampirzej rodzinie. W wyniku pożaru rezydencji zginęła jego matka. Z ojcem i młodszym o rok bratem przeprowadził się tutaj. Kilka miesięcy temu został przemieniony w demona... Zabił ojca, a bratu kazał uciekac z kraju. Jego własne słowa okreslają go najlepiej. "Z czasem, cierpienie łagodnieje. Ale ja, nie chcę czasu, by je wyleczyć. Nawet jeśli chcemy uciec od bólu i zapomnieć o wszystkim, czekają na nas przeszkody, które nas zwolnią w dążeniu naprzód. Co dobrego przyjdzie z siedzenia i użalania się nad sobą? Nawet trup może stać, lecz ja żyję i stoję o własnych siłach. Jeśli mam umrzeć, to przed śmiercią nie chcę niczego żałować. Nie nazwę tego zemstą. To sposób na poprawę humoru. Nawet gdy rzucą mnie w odmęty rozpaczy, jeśli będę mógł się wspiąć choćby po pajęczej nici, zrobię to i nie ustąpię. My ludzie mamy siłę, by tego dokonać. Jednak czy ktoś tego chce, czy też nie, zależy od niego samego. To chyba nieprzyjemne zostać podeptanym, ale deptać po kimś, to naprawdę miłe uczucie."
Kto cię zapisał do tej szkoły: nikt.